пятница, 13 февраля 2015 г.

ნაკრძალის მეთვალყურის გამოცანა - გაგრძელება

ასე რომ, არსებობს ინფორმაციული სტრუქტურა, რომელიც მოიცავს უამრავ პოტენციურად შესაძლო ვარიანტებს, თავისი სცენარებითა  და დეკორაციებით. მატერიალური რეალიზაციის მოძრაობა ხდება იმის შესაბამისად, რაც ჩადებულია ამ სტრუქტურაში. მატერიის მოძრაობის პროცესი ვარიანტების სივრცეში შეიძლება ცარმოვიდგინოთ შემდეგი წარმოსახვითი ექსპპერიმენტის საშუალებით.
წარმოიდგინეთ წყლით სავსე მილი. მილის გასწვრივ ნელა გადაადგილდება რკალი რომელიც წყალს ყინავს მხოლოდ იმ ადგილზე სადაც გაივლის. წყალი სწრაფად იყინება და ისევ ლღვება მხოლოდ რკალის შიდა მხარეს. გამოდის, რომ კრისტალი გადაადგილდება წყლის მილში. წყლის მოლეკულები რჩება თითქმის ერთსა და იმავე ადგილზე შედარებით თავისუფალ მდგომარეობაში. რგოლის გავლის მომენტში მოლეკულები ფიქსირდება გარკვეული სტრუქტურის მქონე გაყინულ კრისტალში, და შემდეგ წყალი ამ ადგილზე ისევ ლღვება, და მოლეკულები თავისუფლდება. თვითონ კრისტალი არ მოძრაობს. სხვაგვარად რომ ვთქვათ, ამ შემთხვევაში ყინული წყალში არ ცურავს. წყალში გადაადგილდება არა ყინულის კრისტალი, არამედ სტურქტურა, ანუ გაყუნული მდგომარეობა.
ამ ანალოგიით წყალი მილშI- ვარიანტების სივრცეა, ხოლო ყინულის კრისტალი ვარიანტების მატერუალური რეალიზაცია. მოლეკულები - ადამიანებია, ხოლო მათი განლაგება კრისტალის სტურქტურაში რეალიზდება როგორც ხედის ერთ-ერთი ვარიანტი. არ არსებობს ერთგვაროვანი პასუხი კითხვაზე, რისი ანალოგია გამაგრილებელი რგოლი. ანუ რა გზით და ღატომ იღებს საინფორმაციო სტრუქტურა მატერუალურ სახეს? მიკრო სამყაროში მატერიამ შესაძლოა თავი გამოავლინოს როგორც ენერგიის მასამ. ცნობილია, რომ ვაკუუმში ხდება მიკრო ნაცილაკების გაჩენისა და გაქრობის უწყვეტი პროცესი. მატერია თან არსებობს და თან მას არ გააჩნია მატერიალური სუბსტანცია. მხოლოდ ერთი რამაა ნათელი: რომ, იმას რასაც შეგვიძლია ხელით შევეხოთ საფუძვლად უდევს ხელშეუხებელი ენერგეტიკული სუბსტანცია.
იმედია ფიზიკით ძალიან არ მოგაბეზრეთ თავი. ჯერ ჩვენ ვიმყოფებით ტრანსერფინგის მხოლოდ საწყის წერტილში. მაგრამ ის რასაც ამ წიგნიდან შეიტყობთ, გარკვეულ წილად შოკის მომგვრელი იქნება თქვენთვის.  ამიტომ მიწევს თეორიული მაგალითების მუდმივი ძიება, რომ გონებას საყრდენი არ გამოეცალოს. ასე რომ გთხოვთ ცოტა მოთმინება მოიკრიბოთ.
ზღვის ტალღა კიდევ ერთი ანალოგია იქნება, ვარიანტების სივრცეში რეალიზაციის საილუსტრაციოდ. დავუშვათ, მიწისძვრის შედეგად ზღვაში წარმოიწმნა ტალღა. და ზღვის ზედაპირზე გადაადგილდება გორაკის სახით, მაგრამ წყალი ამ დროს ადგილზე რჩება. მოძრაობს არა წყლის მასა, არამედ ენერგეტიკული პოტენციალის რეალიზაცია. წყალი მხოლოდ ნაპირთან გადმოიღვრება ხმელეთზე. ასევე მოქმედებს ყველა სხვა სახის ტალღა. მოცემულ ანალოგიაშI ზღვა - ვარიანტების სივრცეა, ხოლო წყალი - მატერიალური რეალიზაცია.
გამოდის, რომ ერთის მხრივ მატერიალური რეალიზაცია მოძრაობს სივრცესა და დროში, ხოლო მეორეს მხრივ - ვარიანტები სამუდამოდ რჩებიან ერთ ადგილზე? და რატომაც არა? დრო ხომ სინამდვილეში ისეთივე სტატიკურია როგორც სივრცე. დროის სვლა იგრძნობა მხოლოდ მაშინ, როდესაც ფირი ტრიალებს და კადრი ერთი მეორეს ცვლის. გაშალეთ კინო ფირი და შეხედეთ კადრებს. სად გაქრა დრო? ყველა კადრი ერთ დროშია გაშეშებული. დრო სტატიკურია მანამ, სანამ ჩვენ არ ვუყურებთ კადრების მონაცვლეობას. ცხოვრებაშიც სწორედ ასე ხდება და ამიტომ ჩვენს ცნობიერებაში მყარად ზის აზრი ტომ ყველაფერი მოდის და შემდეგ ქრება.
სინამდვილეში ყველაფერი რაც საინფორმაციო ველშია ჩაწერილი იქ მუდამ იყო, და მუდამ დარჩება. ცხოვრებაც კინოფირს გავს. ის რამაც ჩაიარა, არ გაქრა, დარჩა. ის რაც მოხდება, უკვე არის.
ცხოვრების მიმდინარე მონაკვეთი - აირს ვარიანტების სივრცის მატერიალური რეალიზაცია ცხოვრების დინების მოცემულ მონაკვეთზე.
ბევრმა შესაძლოა გამოთქვას თავისი უკმაყოფილება შეკითხვებით: " როგორაა შესაძლებელი, რომ ჩემი ბედის უსასრულოდ ბევრი ვარიანტი არსებობს სტაციონალურად? ვის და რაში სჩირდება? ღმერთს? ბუნების კანონებს? რატომ?" მაშინ შეეცადეთ წარმოიდგინოთ წერტილი კოორდინატა სიბრტყეზე. ჯერ კიდევ სკოლაში შემოგვთავაზეს ასეთი  მოდელი: სიბრტყეზე წერტილს შეიძლება ჰქონდეს ნებისმიერი იქს და იგრეკ კოორდინატები. ყურადთება მიაქციეთ, ნებისმიერი, მითუმეტეს მინუსიდან პლიუს უსასრულობამდე. მაშინ რატომ არავის არ ებადება შეკითხვა : რატომ შეიძლება, რომ წერტილს ჰქონდეს ნებისმიერი კოორდინატები?  ახლა წარმოიდგინეთ წერტილი, რომელიც ფუნქციის ხაზებზე მოძრაობს და გაოცებულია: " ეს როგორ შეიძლება, რომ ჩემი განვლილი გზე მუდამ არსებობდა და მუდამ იარსებებს? და როგორ შეიძლება რომ გზა რომლის გავლაც მე მომიცევს, უკვე წინასწარაა განსაზღვრული?" მაგრამ თქვენ ხომ წერტილის მოძრაობას უყურებთ ზემოდან, ამიტომ თქვენთვის აქ არაფერია საკვირველი.
ვარიანტების სივრცე შაბლონის როლს ასრულებს, ის განსაზღვრავს თუ როგორ უნდა გაამჟღავნოს თავი მატერიალურმა რეალიზებამ. წარმოიდგინეთ ბნელი ტყე და ადამიანი ფანრით ხელში. ადამიანი მიდის ტყეში და თავის გარშემო პატარა მონეკვეთს ანათებს. რეალიზაცია ვლინდება როგორც სინათლის ლაქა. ბნელი ტყე მთლიანად ვარიანტების სივრცეა, ხოლო განათებული მონაკვეთი ვარიანტის რეალიზაცია აღნიშნულ მონაკვეთზე. მაშინ რა არის "ფანარი"? სხვაგვარად რომ ვთქვათ რა ანათებს ანუ ამატერიალიზებს შაბლონი ვარიანტს?
ამ კითხვაზე პასუხის გასაცემად, მოგვიწევს კიდევ ერთი ათვლის წერტილის არჩევა. ჩვენს დროში უკვე ეჭვს გარეშეა ფაქტი, რომ ფიქრები მატერიალულია. რეალობა ჩვენს წინაში წარსდგება ორი ფორმით: ერთის მხრივ მოვლენა განსაზღვრავს ცნობიერებას და მეორეს მხრივ - არსებობს იმის უეჭველი დასტური რომ ეს პირიქითაა. ფიქრები არა მხოლოდ მოტივაციაა ადამიანის ქმედების, არამედ ასევე გავლენას ახდენენ მატერიალურ რეალობაზე. მაგალითად, ჩვენი ცუდი მოლოდინები როგორც წესი სრულდება. რათქმა უნდა საკამათოა და შეიძლება ვთქვათ, რომ ამ ეს ფიქრების მატერიალიზაცია კი არა არამედ მოახლოებული ცვლილებების წინათგრძნობაა. მართლაც პარანორმალურ მოვლენებში რამაა არაერთგვაროვანი და გაურკვეველი. მაგრამ ეს არ ნიშნავს, რომ რეალობის ამდაგვარ გამოვლინებას იგნორირება უნდა გავუწიოთ. არსებობს უამრავი ფაქტი, რომელიც ადასტურებს ფიქრების გავლენის არსებობას არსებულ რეალობაზე.
ასეა თუ ისე, ადამიანის ცნობიერება აყალიბებს მის ბედს. მოცემულ წიგნში საუბარი მიდის სწორედ იმაზე, თუ როგორ ხდება ეს ყველაფერი. ათვლის წერტილად ჩვენ ავიღებთ შემდეგ აზრს: ფიქრის ენერგია ახდენს პოტენციური ვარიანტის მატერიალიზაციას. ჩვენ გვაქვს ამის გაკეთების უფლება იმიტომ, რომ რეალობა თავს ამ ფორმითაც ამჟგავნებს, როდესაც ფიქრი განსაზღვრავს რეალობას.  ამის დასტურია არა მხოლოდ ყოფითი ცხოვრებისეული ფაქტები, არამედ კვანტური ფიზიკის ცდებიც. ჩვენთვის მნიშვნელოვანი არაა მექანიზმი როგორ ურთიერთ ქმედებაშია ფიქრის ენერგია და ვარიანტების სივრცე. ჯერ კიდევ გაურკვეველია ტუ რა ნაირად ხდება ინფორმაციის გადაცემის პროცესი, მისი საფუძველი ენერგეტიკულია თუ სხვაგვარი. სიმარტივისთვის უბრალოდ ჩავთვალოთ, რომ ფიქრის ენერგიის გამოსხივება "ანათებს"   ვარიანტების სივრცის გარკვეულ სექტორზე რის შედეგადაც ეს ვარიანტი მღებს თავის მატერიალურ გამოვლინებას. გამოსხივებას, ისევე როგორც სექტორს გააჩნია გარკვეული პარამეტრები. ფიქრის გამოსხივება პოულობს თავის სექტორს, და ასეთი სახით გამოდის რომ ცნობიერება განსაზღვრავს რეალობას.
ასევე არ უნდა დავივიწყოთ, რომ ეს რეალობის გამოვლინების მხოლოდ ერთ ერთი ფორმაა. შეუძლებელია მხოლოდ უბრალოდ ჯდომითა და წარმოსახვით მოახდინო შენი რეალობის ფორმირება. თუმცა არსებობენ ადამიანები რომლებსაც შესწევთ უნარი პირდაპირი გაგებით ნივთების მატერიალიზება მოახდინონ ჰაერიდან. მაგრამ ასეთები ერთეულებია, და ისინი თავისი შესაძლებლობების აფიშირებას არ ახდენენ. ასე რომ, ფიქრები ისეთივე ძლიერ გავლენას ახდენენ ადამიანის ბედზე, როგორც მისი კონკრეტული ქმედებები. ადამიანები შეეჩვივნენ იმას, რომ მათი ქმედება იწვევს ხილულ და მარტივად ახსნად შედეგებს. ფიქრების გავლენა მჟგავნდება შეუმჩნევლად და ამიტომ შეუძლებელი ხდება მათი ახსნა და წინასწარ გათვლა. შეიძლება მოგვეჩვენოს, რომ ფიქრებსა და მათ მომდევნო მოვლენებს შორის კავშირის ნადადგენა  საკმაოდ ძნელია. მაგრამ მალე თქვენ მოგიწევთ იმაში დარწმუნება, რომ ადამიანის ფიქრები რეალობის ფორმირებას ახდენს სრულიად პირდაპირი გზით. ადამიანი იღებს იმას რასაც ირჩევს.
ვიღაცამ შესაძლოა იდავოს: გამოდის, რომ ეს მთები, ზთვები, პლანეტები და გალაქტიკები - ყველაფერი ჩემი ფიქრების გამოსხივების შედეგია?" ადამიანს ხანდახან სჩვევია თავისი თავი სამყაროს ცენტრად ჩათვალოს. სინამდვილეში,  მას უჭირავს ძალიან პატარა ნიშა ამ უსასრულო სივრცეში. ჩვენს სამყაროში ცხოვრობს უამრავი ცოცხალი ორგანიზმი, და ყველას თავისი წვლილი შეაქვს რეალობის პორმირებაში. ყველა არსებას აქვს ფიქრის გამოსხივების თავისი  პარამეტრები. თუ თქვენ გეუხერხულებათ მცენარის ფიქრის გამოსხივების აღქმა, უწოდეთ მას ის რაც თქვენ გინდათ, ამით არსი არ შეიცვლება. იმის მტკიცებაც კი არ შეიძლება, რომ უსულო საგნებს ცოცხალი არსებების გამოსხივების მსგავსიც კი არაფერი გააჩნიათ. აღარ ვსაუბრობ საერთო გონზე რომელიც ყველაფერს მოიცავს და რომელსაც ღმერთს ვუწოდებთ. ყველა არსებას აქვს თავისი ცნობიერება და ქმნის თავის წილ სამყაროს შრეს. შეიძლება ვთქვათ, რომ ყველაფერი ამ სამყაროში შეიცავს ღმერთის ნაწილს, და ასეთი სახით ის მართავს მთელ სამყაროს.
თითოეული ადამიანი გადაადგილდება თავისი ცხოვრების ხაზზე და ამავე დროს ყველა ადამიანი ცხოვრობს ერთსა და იმავე სამყაროში. მატერიალური სამყარო ერთია ყველასთვის, მაგრამ კონკრეტული რეალიზაცია ყოველი ადამიანისთვის მისი საკუთარი. დაუშვათ, თქვენ ტურისტი ხართ მშვენიერ ქალაქში, ტკბებით ღირსშესანიშნაობებით, აღფრთოვანებული ხარტ არქიტექტურის სილამაზიტ, ათვალიერებთ ყვავილებს, შადრევნებს, ხეივნებს, ხედავთ წარმატებული მოქალაქეების მომღიმარ სახეებს. იმ ადგილზე, ნაგვის ურნასთან, სადაც გაიარეთ, შეჩერდა უსახლკარო. ისიც თქვენსავით იმავე სამყაროშია და არა სხვა განზომილებაში. მაგრამ ის მაინც ვერ ხედავს იმას რასაც თქვენ. ის ხედავს ცარიელ ბოთლს ურნაში, ჭუჭყიან კედელს, თავის კონკურენტს, რომელმაც ვერ მიასწრო ბოთლთან და ახლა ფიქრობს ხომ არ წაართვას, პოლიციელს რომელიც ეჭვისთვალით უყურებს. თქვენ ცხოვრობთ ცხოვრების განსხვავებულ ხაზებზე. თქვენი ცხოვრების ხაზები გადაიკვეთა ვარიანტების სივრცის წერტილში, ამიტომ ეს სამყარო როგორც მატერიალური რეალიზაცია, ორივე თქვენთაგანისთვის საერთოა.
ნებისმიერ მატერიალურ გამოვლინებას აქვს ენერგეტიკული საფუძველი. ენერგიის ველი პირველადია, ხოლო ნებისმიერი ფიზიკური გამოვლინება მეორადი. მეცნიერები ცდილობენ ენერგიის სხვადასხვაგვარი გამოვლინებას მისცენ ერთიანი თეორიული ახსნა, და მალე მათ გაუჩნდებათ შედეგები. თუმცა შემდეგ მათ ხელახლა მოუწევთ რაიმეს შეთავსება, რადგანაც რეალობის შესაძლო გამოვლინების რაოდენობა უსასრულოდ ბევრია. არ დავწვრილმანდეთ და ენერგიის განხილვა დავიწყოთ როგორც გარკვეული აბსტრაქტული ძალის, რომელიც არის უხილავი და ამავ დროს ობიექტურად არსებული. ჩვენი მიზვებისთვის საკმარისი იქნება ის ფაქტი, რომ ადამიანის ფიქრის ენერგია სავსებით მატერიალურია. ფიქრის ენერგია თავში ჩაკეტილად არ ბრუნავს, ის ვრცელდება სივრცეში და ურთიერთქმედებაშია გარე ენერგეტიკულ ველთან. ამ ფაქტზე დღეს აღარავინ კამათობს.
სიმარტივისთვის, ფიქრის გამოსხივების პარამეტრად შესაძლოა ავიღოთ მისი სიხშირე,  რადიოტალღის მსგავსად. როდესაც თქვენ რამეზე ფიქრობთ, თქვენი ფიქრების სიხშირის ენერგია მიმართულია ვარიანტების სივრცის რომელიმე წერტილზე. როდესაც ენერგია მოხვდება ვარიანტების სივრცის რომელიმე სექტორზე, ხდება აღნიშნული ვარიანტის მატერიალური რეალიზაცია. ენერგიას გააჩნია რთული სტრუქტურა და გამსჭვალულია ყველაფერში რაც ამ სამყაროში არსებობს. ადამიანის სხეულში გავლის შემდეგ, ენერგიის მოდულირება ხდება ფიქრებით და გამოსვლისას იღებს ამ ფიქრების შესაბამის პარამეტრებს. იგივე პრინციპით მუშაობს რადიო გადამცემიც. ენერგიის პარამეტრები აიღებს ფიქრების მახასიათებლებს. ასეთი სახით, გამოსვლისას მივიღებთ ფიქრის გამოსხივებას, ტომელიც გარდასახავს ვარიანტების სივრცეს მატერიალურ რეალიზაციაში. როდესაც თქვენ ფიქრობთ ცუდზე ან კარგზე, თქვენ ასხივებთ ფიქრის ენერგიას ვარიანტების სივრცეში. მოდულირებული ენერგია დაედება გარკვეულ სექტორს, და ამას თქვენს ცხოვრებაში შეაქვს გარკვეული ცვლილებები.
ცხოვრებისეული პირობები ფორმირდება არა მხოლოდ გარკვეული ქმედებით,  არამედ ასევე ადამიანი ფიქრის ხასიათითაც. თუ თქვენ განწყობილი ხართ მტრულად სამყაროს მიმართ, ის იგივეთი გიპასუხებთ. თუ თქვენ მუდმივად გამოხატავთ თქვენს უკმაყოფილებას, საამისო მიზეზები კიდებ უფრო ბევრი იქნება. თუ თქვენს დამოკიდებულებაში სინამდვილესთან უპირატესია ნეგატივიზმი, მაშინ სამყარო შემოგიბრუნდებათ თავისი სიცუდით. და პირიქით, პოზიტიური დამოკიდებულება პირდაპირ შეცვლის თქვენს ცხოვრებას უკეთესობისკენ. ადამიანი იღებს იმას, რასაც ირჩევს. ასეთია რეალობა, მოგწონთ ეს თუ არა. სანამ თქვენი ფიქრები ასე თუ ისე ერთგვაროვნადაა მიმართული, თქვენ იმყოფებით ცხოვრების ერთსა და იმავე ხაზზე. როგორც კი იცვლება დამოკიდებულება რეალობის მიმართ ამა თუ იმ მხარეს, ფიქრის პარამეტრები მიიღებს ახალ მახასიათებლებს, და თქვენი სამყაროს შრის მატერიალური რეალიზაცია გადადის სხვა ხაზზე. იქ მოვლენები უკვე ვითარდება უკვე სხვა სცენარით, თქვენი გამოსხივების პარამეტრების შესაბამისად. თუ სცენარი რაიმე მიზეზების გამო აღმოჩნდება არასასურველი, თქვენ დაიწყებთ ბრძოლას, ეცდებით სიტუაციის შეცვლას. წინააღმდეგობების გაჩენისას ყველა ნეგატიურად რეაგირებს, გამოხატავს უკმაყოფილებას ან უიმედობაში ვარდება.თქვენი ფიქრის გამოსხივება ახდენს ახალ ხაზზე გადაწყობას, სადაც წინააღმდეგობები კიდევ უფრო ბევრია. შედეგად გამოდის, რომ ცხოვრება სადღაც დაღმართში  მიექანება.
აღნიშნული პროცესი უმართავი ჩანს, მაგრამ სინამდვილეში თქვენ თქვენი ფიქრებით მიმართავთ თქვენს რეალიზაციას პრობლებური ვარიანტების სივრცეში. თქვენ თვლით რომ თქვენი ძალისხმევით გადალახავთ წინააღმდეგობებს. ხოლო საქმეზე გამოდის, რომ იღებთ იმას რაც თავად აირჩიეთ. ირჩევთ ბრძოლას წინააღმდეგობებით - და იღებთ მათ სიჭარბით. გართული ხართ პრობლემებზე ფიქრით - და ისინი მუდმივად არსებობენ თქვენს ცხოვრებაში. 
თქვენი ქმედება მიმართულია არსებული ცხოვრების ხაზზე სიტუაციის შესაცვლელად, მაგრამ არ შეგიძლიათ შეცვალოთ სცენარი ვარიანტების სივრცეში. თქვენ შეგიძლიათ უბრალოდ აირჩიოთ სხვა სცენარი. როდესაც ცდილობთ შეცვალოთ არასასურველი მომენტები სცენარში, თქვენ ფიქრობთ სწორედ იმაზე, რაც არ მოგწონთ. ამით თქვენი არჩევანის წარმატებულად რეალიზება ხდება, და თქვენ იღებთ იმას, რაც არ გინდათ.
აღნიშნულ ცხოვრების ხაზზე შეუზლებელია რაიმეს შეცვლა. ისევე როდესაც მხატვრულ გალერეაში ყოფნისას, თქვენ ვერ შეძლებთ მოხსნათ ან გადააკეთოთ ექსპოზიცია, რომელიც თქვენ არ მოგწონთ. თქვენ აქ არ ხართ მეპატრონე.  მაგრამ არავინ არ კრძალავს გაბრუნდე და გახვიდე სხვა დარბაზში, რომ შეხედო იმას, რაც უფრო მეტად მოგწონს. რათქმაუნდა ცხოვრების იმ ხაზზე გადასვლა, სადაც ყველას უკმაყოფილდება თავისი მოთხოვნა, არ ხდება მარტივად სურვილისამებრ. ყველა ფიქრის რეალიზება არ ხდება და არც ყველა სურვილი სრულდება. და საქმე აქ ფიქრების შემცველობაზე კი არა, არამედ მათ ხარისხზეა. უბრალოდ ოცნება ან სურვილი - ეს ჯერ არჩევანი არაა. ოცნებები არ სრულდება. აუცილებელია შევასრულოთ გარკვეული პირობები, რომლის შესახებაც თქვენ შეიტყობთ ამ წიგნის წაკითხვისას.
ვარიანტების სივრცეში არსებობს ბედის ხაზების უსასრულო სიმრავლე თითოეული ადამიანისთვის. ჩვენ არ გვაქვს იმის საფუძველი, რომ ნაწყებები ვიყოთ ჩვენს ბედზე, იმიტომ, რომ ჩვენ მოგვეცა არჩევანის უფლება. ჩვენი პრობლემა მხოლოდ იმაშია, რომ არ ვიცით ამის კეთება. სამყარო თავს ამჯღავნებს მთელი თავისი მრავალფეროვნებით, ის თითქოს იმისთვისაა შექმნილი,  რომ დააკმაყოფილოს ნებისმიერი მოთხოვნილება. თითოეულს შეუძლია იპოვოს აქ ყველაფერი რასაც მოისურვებს. ცოდნის განსხვავებულ მიმართულებებშიჩ კი ის გვაჩვენებს თავის იმ მხარეს რომლიც დანახვაც გვინდა. მაგალითად, იდეალიზმი ამტკიცებს, რომ სამყარო - ილუზიაა, და ისიც ეთანხმება მას. მატერიალიზმი აპტკიცებს საწინააღმდეგოს, და სამყარო არც ამაზეა წინააღმდეგი. ადამიანები კამათობენ, ერთმანეთს თავს ახვევენ თავის დამოკიდებულებას სამყაროს მიმართ, ხოლო სამყარო  თითოეულის სიმართლეს ადასტურებს. ეს ხომ არაჩვეულებრივია?! ვარიანტების სივრცე - ეს ერთგვარი ილუზიაა, ხოლო მატერიალური რეალიზაცია - ეს ისაა რასაც მატერიალურ სამყაროს ვეძახით. ჩვენ ყოველთვის ვიღებთ იმას, რასაც მოველით.

Комментариев нет:

Отправить комментарий